ΤΑ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
- Ποια είναι τα βασικότερα συστήματα επεξεργασίας και βελτίωσης της ποιότητας του νερού που προτείνουμε;
Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για να βελτιώσουν την ποιότητα του νερού αναφέρονται ως «επεξεργασία» και «βελτίωση». Ποια είναι η διαφορά;
- a) Η «επεξεργασία» του νερού αναφέρεται στα συστήματα που μειώνουν τους επιβλαβείς μολυσματικούς παράγοντες που περιέχει το νερό. Τα υψηλά επίπεδα κολοβακτηριδίων, νιτρικών αλάτων, αρσενικού, μόλυβδου και φυτοφαρμάκων είναι παραδείγματα των επιβλαβών μολυσματικών παραγόντων που πρέπει να αντιμετωπιστούν, προτού το νερό γίνει κατάλληλο για πόσιμο.
- b) Η «βελτίωση» του νερού αναφέρεται στα προβλήματα που επιδρούν στο χρώμα, τη μυρωδιά, την σκληρότητα και την διαβρωτική ικανότητα του νερού.
Η παρουσία υψηλών επιπέδων μαγνησίου, ασβεστίου, σιδήρου, μαγγανίου και του βούρκου, είναι κοινοί μολυσματικοί παράγοντες που απαιτούν τη βελτίωση του νερού.
Δεν είναι ασυνήθιστο να χρησιμοποιηθούν και οι δύο μέθοδοι δηλαδή της «επεξεργασίας» και της «βελτίωσης» για να γίνει το νερό πόσιμο.
Είναι πρακτικό και αποδοτικό να αντιμετωπιστούν μερικά προβλήματα ποιότητας νερού πριν από άλλα. Παραδείγματος χάριν, μόνο αφού έχουν ελεγχθεί η θολότητα, η οξύτητα, η σκληρότητα και ο σίδηρος τα ενεργοποιημένα φίλτρα άνθρακα, οι μονάδες αντίστροφης όσμωσης, ή η μέθοδος της απόσταξης λειτουργούν αποτελεσματικά.
- Εάν το νερό της βρύσης δεν είναι κατάλληλο για πόσιμο τι μπορούμε να κάνουμε;
Να τοποθετήσουμε φίλτρα στην κεντρική παροχή του σπιτιού ή τουλάχιστον στη βρύση της κουζίνας.
Έτσι μπορούμε με το κατάλληλο φίλτρο να απομακρύνουμε από το πόσιμο νερό όλες τις επικίνδυνες προσμίξεις, οι οποίες απειλούν την υγεία μας, αλλά και εκείνες που μπορεί να είναι μεν ακίνδυνες, αλλά ωστόσο αλλοιώνουν τη γεύση του και αυξάνουν την θολότητά του, δημιουργώντας έτσι την εντύπωση πως κάτι άσχημο συμβαίνει.
Οι συσκευές αυτές επιτελούν συνήθως δύο μορφές επεξεργασίας.
Αφ’ ενός αποστείρωση, δηλαδή εξολόθρευση των παθογόνων μικρο-οργανισμών και αφ’ ετέρου διήθηση (φιλτράρισμα), δηλαδή απομάκρυνση των αιωρούμενων σωματιδίων, ενώ, ανάλογα με τον τρόπο που λειτουργούν διακρίνονται στις ακόλουθες κατηγορίες:
1. Φίλτρα άνθρακα
Ο ενεργοποιημένος άνθρακας μπορεί να μειώσει το χλώριο, πτητικές οργανικές ενώσεις, δηλαδή χημικές ουσίες και φυτοφάρμακα, τις γεύσεις, τις μυρωδιές και, σε μερικές περιπτώσεις, το μόλυβδο.
Τα φίλτρα άνθρακα είναι διαθέσιμα σε μια ευρεία ποικιλία μεγεθών και μορφών, από τις μικρές μονάδες που μπορούν να συνδεθούν σε μια βρύση, μέχρι τα συστήματα φίλτρων, που πρέπει να συνδεθούν στην υδραυλική εγκατάσταση ενός σπιτιού.
Τα ανταλλακτικά δοχεία, που περιέχουν τον άνθρακα των φίλτρων, πρέπει να αλλάζονται τακτικά για να εξασφαλίζουν βέλτιστη απόδοση, δηλαδή μείωση των μολυσματικών παραγόντων του νερού.
2. Συστήματα απόσταξης ή θερμοδυίλησης του νερού
Με τα συστήματα αυτά βράζουμε το νερό για να μειώσουμε τους μολυσματικούς παράγοντες, κατόπιν συμπυκνώνουμε τον ατμό που δημιουργείται με τον βρασμό και συλλέγουμε το καθαρό νερό σε μια δεξαμενή αποθήκευσης. Παλαιότερα αλλά ακόμα και σήμερα εφαρμόζετε σε πολλά κράτη ευρέως για την μετατροπή κυρίως του θαλασσινού νερού σε πόσιμο νερό.
3. Συστήματα υπεριώδους ακτινοβολίας (UV)
Τα UV συστήματα καταστρέφουν τους μικροοργανισμούς με την έκθεσή τους σε έντονο υπεριώδες φως.
Δεδομένου ότι απολυμαίνουν το νερό, χωρίς να αφαιρούν τους μολυσματικούς παράγοντες, τα UV συστήματα εγκαθίστανται συνήθως μαζί με άλλα φίλτρα.
Μειονεκτούν διότι δεν καθαρίζουν το νερό όταν αυτό είναι θολό και χρησιμοποιούν συνεχώς ηλεκτρική ενέργεια. Οι λυχνίες πρέπει να αλλάζονται τακτικά για να λειτουργούν κανονικά.
4. Συστήματα αντίστροφης ώσμωσης (Reverse osmosis / RO)
Τα συστήματα RO συστήνονται από τα κέντρα ελέγχου ασθενειών ως ένας από τους αποτελεσματικότερους τρόπους προστασίας πόσιμου νερού. Χρησιμοποιούν μια ημιδιαπερατή μεμβράνη για να φιλτράρουν τους μολυσματικούς παράγοντες.
Όταν το νερό αναγκάζεται να περνά μέσω της μεμβράνης, ένα μέρος αυτού περνά, ενώ ένα ποσοστό του νερού και οι ακαθαρσίες δεν μπορούν να περάσουν και στη συνέχεια αποβάλλονται.
Η αντίστροφη ώσμωση είναι αποτελεσματική για τα διαλυμένα άλατα, τα αιωρούμενα στερεά, τις διαλυμένες χημικές ουσίες και μια ευρεία ποικιλία άλλων μολυσματικών παραγόντων που δεν μπορούν να φανούν στο γυμνό μάτι.
Τα συστήματα αντίστροφης ώσμωσης (RO), αναγνωρίζονται από την υπηρεσία προστασίας του περιβάλλοντος της Αμερικής EPA, ως τα αποτελεσματικότερα στη μείωση του μόλυβδου, που μπορεί να υπάρχει στο νερό, και για τη μείωση του cryptosporidium και της lamblia giardia, διότι οι μεμβράνες είναι από 0.001 μέχρι 5 microns, δηλαδή από 0.0001 μέχρι 1 εκατομμυριοστό του μέτρου ή 1 χιλιοστό του χιλιοστού!!.
Άνω του 99% των ουσιών και των παρασίτων του νερού δεν μπορούν να περάσουν από την μεμβράνη αυτού του συστήματος.